اصول زندگي

حَقّ أُمّكَ21. فَحَقّ أُمّكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنّهَا حَمَلَتْكَ حَيْثُ لَا يَحْمِلُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَطْعَمَتْكَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا يُطْعِمُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَنّهَا وَقَتْكَ بِسَمْعِهَا وَ بَصَرِهَا وَ يَدِهَا وَ رِجْلِهَا وَ شَعْرِهَا وَ بَشَرِهَا وَ جَمِيعِ جَوَارِحِهَا مُسْتَبْشِرَةً بِذَلِكَ فَرِحَةً مُوَابِلَةً مُحْتَمِلَةً لِمَا فِيهِ مَكْرُوهُهَا وَ أَلَمُهَا وَ ثِقْلُهَا وَ غَمّهَا حَتّى دَفَعَتْهَا عَنْكَ يَدُ الْقُدْرَةِ وَ أَخْرَجَتْكَ إِلَى الْأَرْضِ فَرَضِيَتْ أَنْ تَشْبَعَ وَ تَجُوعَ هِيَ وَ تَكْسُوَكَ وَ تَعْرَى وَ تُرْوِيَكَ وَ تَظْمَأَ وَ تُظِلّكَ وَ تَضْحَى وَ تُنَعّمَكَ بِبُؤْسِهَا وَ تُلَذّذَكَ بِالنّوْمِ بِأَرَقِهَا وَ كَانَ بَطْنُهَا لَكَ وِعَاءً وَ حَجْرُهَا لَكَ حِوَاءً وَ ثَدْيُهَا لَكَ سِقَاءً وَ نَفْسُهَا لَكَ وِقَاءً تُبَاشِرُ حَرّ الدّنْيَا وَ بَرْدَهَا لَكَ وَ دُونَكَ فَتَشْكُرُهَا عَلَى قَدْرِ ذَلِكَ وَ لَا تَقْدِرُ عَلَيْهِ إِلّا بِعَوْنِ اللّهِ وَ تَوْفِيقِهِ21. حق مادرت اين است كه بدانى او تو را چنان برداشته كه كسى ديگرى را بدان گونه برنگيرد و از ميوه دل خود تو را چنان خورانده كه هيچ كس ديگرى را بدان سان نخوراند و به راستى تو را به گوش و چشم و دست و پاى و پوست و تمام اندامهايش (به تمام وجود خود) نگهدارى كرده و بدين نگهدارى به خوشرو اصول زندگي...

اشعار اخلاقیای  چارده  ساله  قرة‌العینبالغ   نظر  علوم   کونین[1]آن روز که  هفت  ساله  بودی       چون گل به چمن حواله بودیو اکنون که به چارده  رسیدی       چون  سرو بر اوج  سرکشیدیغافل منشین نه  وقت  بازیست       وقت هنر است  و سرفرازیستدانش  طلب  و  بزرگی  آموز       تا  به   نگرند   روزت  از  روزنام و نسبت به خردسالی است       نسل از شجر بزرگ خالی استجایی  که  بزرگ  بایدت  بود       فرزندی   من   ندارت   سودچون شیر به خود سپه‌شکن باش       فرزند   خصال   خویشتن   باشدولت  ‌طلبی   سبب   نگه‌دار       با  خلق   خدا   ادب   نگه‌دارآنجا   که   فسانه‌ای   سکالی       از  ترس  خدا   مباش  &nbs اصول زندگي...

دامن کشتی نوح ساقیا  آمدن  عید  مبارک  بادت [1]وان مواعید که کردی مرواد از یادتدر شگفتم که در این مدت ایام فراق         برگرفتی ز حریفان دل و دل می‌دادتبرسان بندگی دختر رز گو  به  درآی         که دم و همت ما کرد  ز  بند  آزادتشادی مجلسیان در قدم و مقدم توست   جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادتشکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت   بوستان سمن و سرو و گل  و  شمشادت[2]چشم بد دور کز آن تفرقه‌ات باز آورد         طالع  نامور  و  دولت  مادر زادتحافظ از دست مده دولت این کشتی نوحور نه  طوفان  حوادث  ببرد  بنیادت(حافظ، غزلیات، غزل شماره ۱۸)بیت زیبای؛حافظ از دست مده دامن این کشتی نوحورنه  طوفان  حوادث  ببرد  بنیادتدامن کشتی نوح تلمیح  زیبا و اشاره لطیفی است به اهل بیت پیامبر؛ آن چنان که حضرت رسول اکرم در حدیث سفینه نوح به آن اشاره کرده است و در آن حدیث  است که رسول اکرم فرمود: همانا مثل اهل بیت من همانند کشتی نوح است، هر کی برآن سوار شد نجات یافت و هر کس از آن روی برگرداند غرق گشت.  حدیث سفینه نوح بنابر نقل ابوذر غفاری از پ اصول زندگي...